Lista ofert jest pusta
Położony na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego i w sercu Bieszczad Polańczyk, istnieje od 1580 roku. Wieś, która nie wyróżnia się szczególnie burzliwą historią, swoją sławę zdobyła jako ulubione miejsce wakacyjne turystów, którzy od 1986 roku korzystają z uroków Zalewu Solińskiego i cel podróży po zdrowie.
Lecznictwo uzdrowiskowe funkcjonuje tutaj od 1974 roku, a status uzdrowiska Polańczyk uzyskał w 1999 roku. Wieś dysponuje łącznie ponad 1200 miejscami dla kuracjuszy. Są to głównie ośrodki wypoczynkowe i sanatoryjno - uzdrowiskowe takie jak: "Solinka", "Plon", "Dedal", "Ela", "Atrium", "Jawor", "Unitra" oraz pensjonaty i gospodarstwa agroturystyczne o wysokim standardzie. Baza sanatoryjna usytuowana jest na urokliwym półwyspie wcinającym się w wody Zalewu Solińskiego, charakteryzującym się dobrym nasłonecznieniem i przewietrzeniem. Leczy się tutaj m.in. choroby układu oddechowego, trawiennego i moczowego oraz choroby kobiece. W uzdrowisku można skorzystać z zabiegów balneologicznych, fizykoterapii, okładów borowinowych i parafinowych, inhalacji, naświetlania ultrafioletem i podczerwienią, diatermi jonoferezii oraz krioterapii. Surowcem leczniczym są wody wodorowęglanowo – chlorkowo – sodowo - bromkowe i jodkowe (nie eksploatowane) wykorzystywane kuracji pitnej i kąpielach leczniczych. Bardzo ważny jest również tutejszy mikroklimat – czyste, górskie powietrze złagodzone przez wody Zalewu Solińskiego.
Polańczyk to również idealne miejsce wypoczynku dla miłośników górskich wędrówek, wycieczek rowerowych, wędkarzy, żeglarzy i amatorów sportów wodnych. Istnieje tu również ośrodek lotniarski i szybowcowy. Większość ośrodków dysponuje przystaniami i wypożyczalniami sprzętu wodnego oraz boiskami i kortami. Niektóre z nich mają również kryte baseny, wypożyczalnie rowerów górskich oraz kluby, kawiarnie i świetlice. Zimą panują tutaj idealne warunki narciarskie. Do dyspozycji narciarzy czeka oświetlony wyciąg (dł. 350 m i różnica wysokości ok. 60 m) na stoku północnym wzgórza Horb. Dla piechurów przygotowano przebiegający przez okoliczne wzgórza szlak turystyczny (zielony) prowadzący z Leska do góry Krysowa na granicy Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Polańczyk to głównie miejscowość uzdrowiskowo – sanatoryjna i rekreacyjna, jednakże znajduje się tutaj również kilka interesujących zabytków. Warto wyróżnić przede wszystkim murowaną cerkiew (obecnie kościół) pw. św. Paraskewii z cudowną ikoną Matki Boskiej z Łopienki, cmentarz z murowaną kaplicą dworską z 1909 fundacji rodziny Cieślińskich i kamienną kapliczkę z XIX wieku położoną nad Jeziorem Solińskim. Dawna cerkiew, a obecnie kościół Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości, został zbudowany wraz z plebanią w 1907 roku. Kaplicę wzniesiono dwa lata później. Najważniejszym obiektem w kościele jest cudowna ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem zw. Matką Boską Łopieńską pochodząca z 1 połowy XVII wieku, przeniesiona tu z cerkwi w Łopience w 1949 roku. Koronacja obrazu odbyła się 11 września 1999 roku, przez Jana Pawła II w czasie jego pielgrzymki do Polski.
Dużą atrakcją regionu jest ponad stuletnia górska kolejka wąskotorowa nazywana „bieszczadzką ciuchcią”. Jeździ ona na trasie Wola Michowa - Balnica - Solinka - Żubracze - Cisna - Dołżyca – Przysłup głównie w sezonie letnim. Podczas podróży kolejką istnieje niepowtarzalna szansa podziwiania malowniczego krajobrazu Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego, połonin, pasma granicznego i obszarów chronionych Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Polańczyk to głównie miejscowość uzdrowiskowo – sanatoryjna i rekreacyjna, jednakże znajduje się tutaj również kilka interesujących zabytków. Warto wyróżnić przede wszystkim murowaną cerkiew (obecnie kościół) pw. św. Paraskewii z cudowną ikoną Matki Boskiej z Łopienki, cmentarz z murowaną kaplicą dworską z 1909 fundacji rodziny Cieślińskich i kamienną kapliczkę z XIX wieku położoną nad Jeziorem Solińskim. Dawna cerkiew, a obecnie kościół Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości, został zbudowany wraz z plebanią w 1907 roku. Kaplicę wzniesiono dwa lata później. Najważniejszym obiektem w kościele jest cudowna ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem zw. Matką Boską Łopieńską pochodząca z 1 połowy XVII wieku, przeniesiona tu z cerkwi w Łopience w 1949 roku. Koronacja obrazu odbyła się 11 września 1999 roku, przez Jana Pawła II w czasie jego pielgrzymki do Polski.
Dużą atrakcją regionu jest ponad stuletnia górska kolejka wąskotorowa nazywana „bieszczadzką ciuchcią”. Jeździ ona na trasie Wola Michowa - Balnica - Solinka - Żubracze - Cisna - Dołżyca – Przysłup głównie w sezonie letnim. Podczas podróży kolejką istnieje niepowtarzalna szansa podziwiania malowniczego krajobrazu Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego, połonin, pasma granicznego i obszarów chronionych Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
